شاتر دوربین را گذاشتم روی اتوماتیک. رو کردم به قفسه های روبرویی و پشت بهشان تا کوچکترین نظری جلب نشود. دوربین را از دستم آویزان کردم. 10 ثانیه بعد، شد آنچیزی که می بینید. خیلی سعی کردم تا عکس انداختنم بدون هیچ ردپایی باشد تا جلب توجه نکند. کره ای ها عادت داشتند وقتی که عکس می گرفتیم دو تا انگشتشان را به علامت پیروزی! نشان می دادند. عکس را آخرهای سال 2008 (یعنی در چنین روزهایی) در شلوغی مرکز خریدی در شهر چانگ ون گرفتم. صحنه ای بود که هر وقت آنجا می رفتیم، می دیدیم. بدون هیچ مزاحمتی می نشستند و کتاب می خواندند.
عکس را می توانید اینجا هم ببینید.
پی نوشت 1- آنقدری که برای آپلود کردن عکس درد سر کشیدم، برای گرفتن عکس نداشتم.
3 نظرات:
عینهو اینجا می مونه. اینجا اگه قصد خرید کتاب هم داشته باشی در نهایت بیشتر از یک صفحه حق خوندنش رو نداری
وای چه کیفی داره گشت زدن تو قفسه ها،بعدشم همونجا بشینی و کتابو بخونی ...کاش بچه های ما هم اینطور کتاب می خوندند
خیلی خوبه...خیلی حس خوبی داره:)
ارسال یک نظر