زمستان

هوا که سرد می شود، سردی رخنه می کند.

چارچوب بدن شروع می کند به لرزیدن. کز می کند گوشه ای.

نه انگیزه ای 

نه شوقی

نه حالی

خوشا به حال آنی که سردی در گرمای خاطرتش اثر نمی کند.

. . .
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آگین
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

(م. امید)