مكافات عمل

برخوردهايمان عادي بود. در حد يك همكار. از كنار هم كه مي گذشتيم در حد سلام و عليك. مانند بقيه همكارها. تا اينكه دست بر قضا سر يك موضوع كاملا كاري بحثمان بالا گرفت.
همانجا وسط كارگاه صداهايمان رفت بالا براي همديگر. انگاري كه با بالا بردن صدا برهان محكمتري بر مدعاي خود داشتيم.
بگذريم. تمام شد و رفت. حالا كه از كنار هم كه مي گذريم مي ايستيم و دست مي دهيم و سلام و عليك گرمتري مي كنيم. انگار كه ارتباطاتمان مستحكم شده باشد. براي خودم جالب است اين ماجرا.

1 نظرات:

جيم انور گفت...

به این میگن بلوغ. به جای برخورد های کودکانه در محیط های کاری.
تبریک می گم . خوب تاوانی است